کروز ایران چرا از جام جهانی جا ماند؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۸۶۴۸۸
آفتابنیوز :
عزتالله ضرغامی - وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی - درحالی از منتفی شدن حرکت شناورهای ایرانی به سمت قطر سخن گفته که پنجشنبه ۱۹ آبانماه در جریان سفر به استان هرمزگان، از کشتی «سانی» که با عنوان کروز ایران قرار بود بخشی از جابهجایی و اقامت مسافران را در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به عهده داشته باشد، بازدید کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این شناور مسافربری از مردادماه درحال تعمیر است. ضرغامی حالا گفته که «این کشتی برای خدمت دادن به گردشگران آماده شده است، اما دولت قطر به دلایل مشکلات داخلی خودش امکان پهلو گرفتن کشتی و شناورهای ایرانی را ندارد و مسؤولان قطری از به وجود آمدن این شرایط و اینکه نمیتوانند گردشگر دریایی جذب کنند، عذرخواهی کردند.»
پیش از این، مهدی فرمهینی فراهانی ـ سرپرست اداره کل امور دریایی سازمان بنادر و دریانوردی ـ اطلاع داده بود که «قطر، بندر دوحه را به یکسری از کشتیهای کروز اختصاص داده که قرار است در این بندر پهلوگیری کنند و پیشبینی کردند که حدود ۱۲ هزار تخت در این کشتیها قرار دهند تا مسافرانی که تماشاگر بازیها هستند بتوانند در این هتلهای دریایی پذیرش شوند. قرار بود کشتیهای ما به بنادر «الرویس» و «الحمد» بروند که بهعلت بعد مسافتی که تا بندر دوحه دارند، الرویس حدود ۱۵۰ کیلومتر و حمد حدود ۲۵ کیلومتر از محل برگزاری مسابقات فاصله دارند، نهایتا قطر اعلام کرد اگر بخواهد کشتیهای ایرانی را در این بنادر پهلو دهد، نمیتواند وسیله نقلیهای برای انتقال مسافران به دوحه فراهم کند.»
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هم دربازه اتفاقی که رخ داده، گفته است: «طرف قطری مشکل جدی اقامت دارد و تنها تعداد محدودی از کشتیهای بسیار بزرگ که در عمل هتل هستند، در آنجا پهلو میگیرند و مشکل اقامتی تماشاگران را حل میکنند. در دو هفته اخیر علیرغم هماهنگیهای قبلی انجام شده (قطریها) اعلام کردند نمیتوانند در این حوزه همکاری کنند.»
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی میگوید: «البتع کاری که ما در این حوزه انجام دادیم به جام جهانی قطر ربطی ندارد و توسعه طرحها در حوزه گردشگری دریایی با قوت ادامه مییابد. امکانات جمهوری اسلامی ایران برای انجام سفرهای دریایی به قطر آماده است و از این ظرفیت نه تنها برای قطر، بلکه برای سایر کشورها و حتی جزایر داخلی و خارج از منطقه استفاده خواهد شد.»
با آنکه مسؤولان وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان بنادر گفتهاند تجهیز امکانات برای جابهجایی مسافران جام جهانی از راه آبی از ابتدای امسال آغاز شده و مذاکراتی هم در این راستا با طرف قطری صورت گرفته بود، اما پیگیریها از معاونت گردشگری و بخشهایی که پیگیر حضور شناورهای ایرانی در جام جهانی قطر بودند، حاکی از این است که تاخیر در آمادهسازی شناورهای مسافربری و مشکلاتی که بر سر راه تامین سوخت یارانهای وجود دارد و همچنین برخی ناهماهنگیها، در کنار محدودیتهای قطر، به از دست رفتن زمان و فرصت بهرهبرداری از جام جهانی ۲۰۲۲ برای ایران منجر شده است.
هدف ایران از استفاده از کشتیهای مسافربری، ضمن برقراری ارتباط دریایی بین دو کشور، ایجاد شرایطی برای سفر ارزانتر در جام جهانی قطر بود که لقب گرانترین جام جهانی فوتبال را گرفته است. با وجود آنکه عزتالله ضرغامی ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ در بازدید از کشتی «سانی» ـ شناوری که قرار بود جابهجایی بخشی از مسافران جام جهانی را انجام دهد ـ گفته است «مشکل سوخت شناورهای مسافربری با دستور رییسجمهور و مصوبه هیأت دولت حل شده و با توجه به اختصاص سوخت یارانهای، فعالیت این شناورهای به لحاظ اقتصادی به صرفه است»، اما پیگیریهای بیانگر آن است که «سانی» همچنان با مشکل تامین سوخت یارانهای مواجه بوده و مذاکرات با وزارت نفت در اینباره ادامه داشته است و یکی از چالشهای این شناور برای رسیدن به جام جهانی، تامین سوخت یارانهای بود که پیشبینی شده بود با سفر ضرغامی به هرمزگان، این مشکل برای جام جهانی ۲۰۲۲ برطرف شود که در نهایت، اعلام شد حرکت این شناور به سمت قطر برای جام جهانی منتفی شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: جام جهانی کشتی سانی جام جهانی قطر گردشگری و صنایع دستی سوخت یارانه ای میراث فرهنگی وزیر میراث جام جهانی کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۸۶۴۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روزهای ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیهای از تمرینش با کشتیگیری به مراتب سبکوزنتر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیشازاین در تلویزیون وعدهای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را میبرد و هم طلا میگیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آنها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزهاش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سالهای اخیر بهخوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابلهای این دو هم بهخوبی گواه برتری تیلور در تقابلهای رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی اینها همگی در گرو محققشدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان میدهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و بهتازگی به تشک برگشته. او آنقدر درگیر فیزیوتراپی و آمادهسازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازیهای المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ بهویژه اینکه پیشتر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتیگیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتیگیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نهتنها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازیها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازیهای المپیک، به رقابتهای کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخدهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر میرسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر دادهاند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایتها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاریهای نزدیک به دولت از این شایعه نوشتهاند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقهای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پارهای دیگر هم از این میگویند که رقابتهای مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ بهویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیلهایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقهمندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونهای رفتار میشود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتیگیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور میتواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازیهای المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم میکنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محکخوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجهای اسفبار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخگوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا بهموقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که میگفتند او برای رسیدن به پاداش بازیهای آسیایی، جراحیاش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آنها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیبدیدهاش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
اینها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقهای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس میشود و بسیاری را امیدوار میکند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتیگیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیلشدن احساسات باید دربارهاش تصمیمگیری شود. حسن هم تا رقابتهای مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفتهاش را بازیابد و خودش را در غیاب گربهسیاه آمریکاییاش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرونآمدن از آن میتواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشمبسته روی کتف آسیبدیده حسن قمار کند.